بررسی تاثیر ابعاد رضایت شغلی بر ماندگاری پرسنل برنامه پزشک خانواده در مراکز بهداشتی،درمانی شهری و روستایی دانشگاه علوم پزشکی شاهرود

مقدمه: برنامه پزشک خانواده به عنوان مهمترین برنامه نظام سلامت کشور در روستاها وشهرهای کمتر از 20000نفر جمعیت با هدف توزیع عادلانه خدمات از سال 84 اجرا گردیده وهدف این تحقیق بررسی تاثیرابعاد رضایت شغلی برماندگاری پرسنل برنامه پزشک خانواده و اهمیت مولفه آن در مراکز بهداشتی،درمانی شهری و روستایی دانشگاه علوم پزشکی شاهرود می باشد روش بررسی: این پژوهش یک تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری آن 91 نفر ازپرسنل برنامه پزشک خانواده شاغل در20 مرکز بهداشتی درمانی شهری و روستایی می باشد. که از روش سرشماری استفاده شده است. از پرسشنامه رضایت شغلی اسپکترو پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون t ، ضریب همبستگی پیر سون و آنالیز واریانس یکطرفه وآزمون رتبه ای فریدمن و تحلیل رگرسیون وبا استفاده از نرم افزارspss16 انجام شده است. نتایج : میانگین نمره رضایت شغلی کارکنان 46/132 و متوسط می باشد و بیشترین میزان رضایتمندی از بعد سرپرست و کمترین رضایتمندی از بعد پرداخت می باشد.متوسط ماندگاری پرسنل 3 سال(36ماه) است 2/51درصد پرسنل تمایل به ادامه همکاری ندارند .که شامل 84% پزشکان.و44% ماماهاو 33% پرستارها و25% را پرسنل آزمایشگاه می باشند. وعوامل کافی نبودن حقوق و مزایا،محرومیت ،حجم کار، مراجعات و ساعات کاری زیاد از موثر ترین دلایل عدم ماندگاری می باشند.بین رضایت شغلی ( 54/.=r) و ابعاد نه گانه رضایت شغلی با ماندگاری رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بین شغل ،سن ، وضعیت تاهل ، سطح تحصیلات و نوع استخدام با رضایت شغلی رابطه معنی داری وجود ندارد. واما با ماندگاری پرسنل رابطه معنی داری وجود دارد بین جنس با رضایت شغلی رابطه معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: بکارگیری نتایج تحقیق و پیشنهادات آزمودنی ها نظیر منطقی نمودن پرداخت و ساعات کاری پزشک خانواده وتبدیل وضع پرسنل و در نظر گرفتن تسهیلات و امکانات رفاهی سبب افزایش رضایت شغلی و ماندگاری میگردد